Fabrounìo-di-pichot
Fabronia pusilla
Fabroniaceae
Nom en français : Petite fabronie.
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo proun pichoto trachis sus li pège umide d'aubre, majamen de roure e d'éuse. Li cambo iregulieramen ramificado dounon de tepiero denso verdo. Li fueio en lanço emé uno pouncho e i bord ciha soun mistoulino de 0,3 à 0,8 mm (x 0,1-0,4 mm). L'urno èi quàsi redouno emé uno couifo en pouncho. Douno facilamen d'espouroufite en ivèr e à la primo.
Usanço :i' pas trop pèr s'engana. Isto uno meno proche e raro, Fabronia ciliaris, que se recounèis à si fueio just dentado e noun cihado.
Port : Pluroucarpo
Taio : 0,2 à 0,4 cm
Fueio : 0,4 à 0,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Fabronia
Famiho : Fabroniaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 0,3 mm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : (Si)
Autour basso e auto : 50 à 1800 m
Aparado : Noun
Óutobre à desèmbre
Liò : Pège
- Aubre
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Fabronia pusilla Raddi, 1808
Pichoto-espèuto
Triticum monococcum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Engrain, Petit épeautre.
Descripcioun :La pichoto espèuto èi samenado dins li valado mountagnouso de Prouvènço. Se recounèis à sis espigo plato emé de glumo espesso sus l'esquino e acabado pèr uno pouncho (fotò dóu gran). Lis arèsto soun de mai en mai longo de la baso de l'espigo fin qu'en aut.
Usanço :Aquesto espèuto vèn dóu blad de Beotìo, Triticum baeoticum, que trachis de la Crimèio à l'Albanìo. Desempièi 1990 èi tournamai cultiva au nostre. Se cousino coume de ris e èi proun goustous.
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Triticum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 500 à 1400 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Meissoun
- Champ
Estànci : Subremediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Iranò-Touranieno
Ref. sc. : Triticum monococcum L., 1753